ตำนานหมากล้อม

โกะ หรือ หมากล้อม (ในภาษาไทย) หรือ เหวยฉี (ในภาษาจีน) เป็นกีฬาหมากกระดานชนิดหนึ่งที่มีประวัติความเป็นมายาวนานกว่า 3,000 ปี เกิดขึ้นครั้งแรกในประเทศจีน และต่อมาได้เผยแพร่ไปยังเกาหลีและญี่ปุ่น

โกะเป็นที่นิยมเล่นกันในหมู่ผู้บริหารประเทศระดับฮ่องเต้ แม่ทัพนายกอง และปัญญาชนชั้นสูงและยังเป็น 1 ใน 4 ของศิลปะประจำชาติของจีน อันประกอบด้วย ดนตรี โคลงกลอน การวาดภาพ และหมากล้อม

ชาวจีนโบราณเปรียบเทียบการเล่นโกะไว้ว่า เป็นหมากกระดานที่มีชีวิต

เนื่องจากกระดานหมากล้อมมีพื้นที่เล่นมากถึง 361 จุด บนเส้นที่ตัดกันด้านละ 19 เส้น โกะจึงเป็นศิลปะสุดยอดของการเล่นหมากกระดาน ทั้งยังเป็นศาสตร์ท้าทายให้ผู้เล่นศึกษาแนวคิดในการวางแผน มองการณ์ไกล หาโอกาสสร้าง ต่อสู้ และบุกชิงพื้นที่มาครอบครอง ภายใต้หลักการให้คู่ต่อสู้อยู่รอดได้ โดยใช้เบี้ยขาวและดำวางบนกระดานสร้างกลุ่มให้เกิดกำลังให้มากที่สุด เพื่อความได้เปรียบในเกม

การตัดสินใจวางเม็ดโกะแต่ละครั้งบนกระดาน ยังต้องอาศัยหลักการของการใช้เหตุผลมากกว่าอารมณ์ การรู้จักอ่อนน้อมถ่อมตน ประมาณตนเอง รวมไปถึงความอดทนอดกลั้นของผู้เล่น ทั้งนี้เพราะการเล่นแต่ละกระดานนั้นผู้เล่นมีโอกาสเท่ากัน ทั้งทางด้านทรัพยากรและพื้นที่ อยู่ที่ว่าการเตือนสติตนเองเมื่อเพลี่ยงพล้ำ สำรวจตัวเอง หาจุดบกพร่องและแก้ไขเหตุการณ์เฉพาะหน้าให้ดีที่สุดนั้น ใครทำได้มากกว่ากัน

หมากกระดานยอดฮิต ระดับสากล

ความสำคัญของหมากล้อม มิใช่เป็นเพียงศิลปะในการเล่นเกมกีฬาที่สนุก ตื่นเต้นและท้าทายเท่านั้น แนวความคิดและปรัชญาที่เกิดจากทักษะและความชำนาญของผู้เล่น เช่นการวางแผน การบริหารทรัพยากรที่มีอยู่อย่างจำกัดให้เกิดประสิทธิภาพและผลตอบแทนสูงสุด การสร้างกลุ่มกำลังบนรากฐานของการให้โอกาสและการแบ่งปัน การสร้างสมดุลย์ของสภาวะหน้าที่ความรับผิดชอบต่างๆ และความคุ้นเคยต่อการเปลี่ยนแปลงอย่างไม่มีวันจบสิ้น ประสบการณ์เหล่านี้สามารถนำมาประยุกต์ใช้กับงานด้านการบริหาร การปกครอง และแม้กระทั่งการดำเนินชีวิตประจำวันได้อย่างชาญฉลาด

หมากล้อม จึงเป็นที่นิยมและได้รับการยอมรับในประเทศที่มีการพัฒนาทางเศรษฐกิจสูง นิยมเล่นกันแพร่หลายกว่า 70 ประเทศ ไม่ว่าจะเป็นอเมริกา เยอรมัน ฝรั่งเศส หรือในเอเชีย เช่น จีน ไต้หวัน ญี่ปุ่น เกาหลี เป็นต้น